بیان بین الصلاتین
عوامل سعادت و شقاوت 
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. یکی از مهم‌ترین مسائل زندگی انسان مسئله سعادت و شقاوت است که مؤمن همیشه نگران است که در کدامین گروه قرار می‌گیرد. در آثار اسلامی به این مطلب توجه زیادی شده است. در یکی از روایات پیامبر به نشانه‌ها و عوامل شقاوت اشاره شده است تا هر کسی حال خود را بررسی کند. البته باید بدانیم که این عوامل با انتخاب نادرست انسان به وجود می‌آید و اگر در شخصی وجود داشته باشد، نباید مأیوس گردد. زیرا با مراقبت و دقت در اعمال خود می‌تواند آنها را برطرف کند و به سمت سعادت حرکت نماید. عواملی که پیامبر خدا بیان کرده‌اند عبارتند از:
عامل اول: «جمود العین»؛ یعنی خشکی چشم و فقدان حالت تضرع و گریه به درگاه الهی. گریه در پیشگاه خدا، چه ناشی از بَهره‌گیری از عظمت خدا باشد و چه بخاطر محبت و شکر در برابر نعمتهای خدا، امری دوست‌داشتنی است و نبود آن نشانه شقاوت می‌باشد.
عامل دوم: «قسوة القلب»؛ یعنی قساوت قلب که باعث می‌شود انسان در برابر مشکلات و حوادثی که برای دیگران پیش می‌آید، بی‌تفاوت باشد.
عامل سوم: «شدّة الحرص فی طلب الرزق»؛ یعنی حرص و طمع بیش از حد در کسب روزی.
عامل چهارم: «الاصرار علی الذنب»؛ یعنی اصرار و پافشاری بر گناه.
جهت پیروزی جبهه مقاومت و مظلوم غزه ویمن و نابوی اسرائیل جنایت کار صلوات
لزوم بهره گیری صحیح از نعمتهای خدا
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در روایتی به امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند: بشتاب به‌سوی چهار چیز قبل از اینکه چهار چیز دیگر آنها را از بین ببرد. اول حضرت می فرمایند: شَبابِکَ قَبلَ هَرَمِکَ بشتاب به‌سوی جوانی خود، از آن بهره ببر قبل از اینکه پیر شوی و بشتاب به‌سوی سلامتی خود و از آن بهره ببر قبل از اینکه بیمار شوی و از ثروت خود بهره ببر قبل از اینکه فقیر شوی و از زندگی خود بهره ببر قبل از اینکه مرگ به سراغت آید.
اولین چیزی که در این روایت بر روی آن تاکید می‌شود جوانی است که دو نکته کوتاه در این زمینه عرض می‌شود که جوانان توجه بشتری داشته باشند:
1. یکی از نعمت‌هایی که تاکید بر استفاده آن شده جوانی است. یکی از خصلت‌های مهم جوانی حوصله است اما زمان پیری تجربه و فکر و معلومات و قدرت تحقیق نیز هست و اما آن چیزی که باعث می‌شود که نتواند این نیروها را به‌کار بگیرد حوصله است. می‌خواهد تحقیق و تامل کند، حوصله ندارد! انسان می‌خواهد ورزش کند، حوصله ندارد. لذا جوانان قدر جوانی را بدانند.
2. منظور از استفاده جوانی، لذات جوانی و شهوات جوانی نیست، چرا که در آینده که انسان یاد این لذت‌ها می‌افتد مایه حسرت او می‌شود و این لذت‌ها زودگذر است؛ استفاده از جوانی یعنی چیزهایی را که شما بعد از جوانی دیگر قادر نیستی آنها را جمع کنی، نه قادری درس بخوانی، مطالعه کنی، درست فکر کنی، نه چیزهایی را تجربه کنی! امّا جوان تجربه می‌کند و آزمون و خطا انجام می‌دهد تا می‌رسد به یک نقطه اساسی. لذا اغلب بزرگان در زمینه‌های مادّی و معنوی هرچه بدست آوردند، در جوانی بدست آوردند.
جهت پیروزی جبهه مقاومت و مظلوم غزه ویمن و نابوی اسرائیل جنایت کار صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. پیامبر خدا در روایتی می‌فرمایند: ما مِن شیءٍ أحبُّ إلی الله تعالی مِن الإیمانِ به و العملِ الصالح و تَرکِ ما أمَرَ بِه أن یَترُکَه. برای خداوند هیچ چیزی محبوب‌تر از ایمان به او و انجام عمل صالح و ترک گناهان نیست. (النوادر، صفحه 108).
در توضیح این روایت به چند نکته توجه شود:
1. اساس معنویت و رسیدن به مقامات بالا همین سه موردی است که در روایت بیان شد؛ که اولین مورد، ایمان به خدا بیان شد؛ یعنی فرد باورش را به خدا و نبوت و معاد و دیگر مسائل عقیدتی راسخ و محکم کند و می‌توان باور به خدا را با استدلال و تفکر و عمل صالح و توجه به خدا، استحکام بخشید.
2. عمل صالح یعنی کار نیک، که واضح‌ترین مصداق کار نیک، عمل به واجبات است، که انسان واجبات را اعمّ از عبادات و غیر عبادات، انجام بدهد.
3. برخی برای پیشرفت در زمینه‌های معنوی، به دنبال اذکار و مشابه آن می‌روند، اما باید توجه داشت که اگر کسی دچار گناه شود و این رویه نادرست را در زندگی و در دل و جان خود ادامه دهد، اذکار او چندان تاثیری نخواهد داشت.
"گفت: سبحه بر کف، توبه بر لب، دل پر از شوق گناه
معصیت را خنده می‌آید به استغفار ما!
مانند این است که فردی سمی را وارد بدن خود کند و همزمان غذای مقوی بخورد؛ این غذای مقوی فایده‌ای ندارد و سم اثر خود را می‌کند. بنابراین، یکی از مهم‌ترین عوامل موثر در ارتباط با خدا، ترک گناه است.
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. وجود نازنین حضرت رضا علیه‌السلام در روایتی می‌فرمایند:
مَن زارَنِی عَلَى بُعدِ دارِی، أتَیتُهُ یَومَ القِیامَةِ فی ثلاثِ مَواطِنَ حتّى اُخَلِّصَهُ مِن أهوالِها: إذا تَطایَرَتِ الکُتُبُ یَمینا و شِمالاً، و عِندَ الصِّراطِ و عِندَ المِیزانِ.
می‌فرماید: هر کس مزار مرا با وجود دوری راه زیارت کند، در روز قیامت در سه جا به عنوان پاسخ زیارت او به فریاد وی رسیده و او را از هراس‌ها و سختی‌های آنها نجاتش می‌دهم:
اول: وقتی‌که نامه‌های اعمال از راست و چپ پراکنده شوند. دوم: هنگام گذشتن از صراط و سوم: هنگام محاسبه اعمال. (خصال شیخ صدوق، باب‌الثلاثة، حدیث 220).
نکته‌ای که درباره این روایت باید توجه شود این است که این روایت در فضیلت زیارت حضرت رضا(علیه‌السلام) و ایجاد شوق در مردم است تا ارتباط خود را با روح مطهر حضرت رضا علیه‌السلام حفظ کنند؛ تا در نتیجه در صراط مستقیم باقی بمانند و در زیارت جامعه کبیره خطاب به امام علیه‌السلام می‌خوانیم: انتم الصراط الاقوم. شما درست‌ترین و استوارترین راه هستید.
که ان‌شاءالله همه ما را از برکات زیارت حضرتش بهره‌مند بگرداند
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایتی می‌فرمایند: "عَجبٌ لِمَن یَحتَمِی مِن الطَّعام مَخافَةَ الداء. کَیف لایَحتَمی عن الذنوب مخافةَ النّار!" تعجب است از کسی که به خاطر ترس از بیماری، از خوردن غذا پرهیز می‌کند، چگونه از گناهان پرهیز نمی‌کند از ترس عذاب الهی؟! فردی که به جسمش این‌قدر مراقب و مواظب است، چطور نسبت به آینده دشوار و سخت، مانند عذاب الهی مراقبت نمی‌کند؟
نکته مهم: این غفلت و بی‌مبالاتی ناشی از ضعف اعتقاد به خدا و قیامت است. همگی ما به خدا و قیامت معتقد هستیم، اما باید ایمانمان چنان باشد که ما را به عمل وادار کند. آن ایمانی اثرگذار است که در اعماق دل انسان ریشه دوانده باشد و به معنای حقیقی کلمه آن را از بن دندان قبول کرده باشد.
حال سؤال این است که با چه راهکاری می‌توان ایمان را تقویت کرد؟ در جواب عرض می‌شود: این با توسل و توجه به خدا و تدبر در آیات خداشناسی و قیامت‌شناسی در قرآن حاصل می‌شود. قرآن آیات زیادی در باب خداشناسی و قیامت دارد و اگر این آیات را با تدبر بخوانیم، ان‌شاءالله اثر خواهد کرد.
پیروزی جبهه مقاومت و نابودی سران استکبار صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایتی می‌فرمایند: "عَجبٌ لِمَن یَحتَمِی مِن الطَّعام مَخافَةَ الداء. کَیف لایَحتَمی عن الذنوب مخافةَ النّار!" تعجب است از کسی که به خاطر ترس از بیماری، از خوردن غذا پرهیز می‌کند، چگونه از گناهان پرهیز نمی‌کند از ترس عذاب الهی؟! فردی که به جسمش این‌قدر مراقب و مواظب است، چطور نسبت به آینده دشوار و سخت، مانند عذاب الهی مراقبت نمی‌کند؟
نکته مهم: این غفلت و بی‌مبالاتی ناشی از ضعف اعتقاد به خدا و قیامت است. همگی ما به خدا و قیامت معتقد هستیم، اما باید ایمانمان چنان باشد که ما را به عمل وادار کند. آن ایمانی اثرگذار است که در اعماق دل انسان ریشه دوانده باشد و به معنای حقیقی کلمه آن را از بن دندان قبول کرده باشد.
حال سؤال این است که با چه راهکاری می‌توان ایمان را تقویت کرد؟ در جواب عرض می‌شود: این با توسل و توجه به خدا و تدبر در آیات خداشناسی و قیامت‌شناسی در قرآن حاصل می‌شود. قرآن آیات زیادی در باب خداشناسی و قیامت دارد و اگر این آیات را با تدبر بخوانیم، ان‌شاءالله اثر خواهد کرد.
تعجیل فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی علمای اسلام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم.
امام باقر علیه السلام در روایتی نورانی می فرمایند:
إنَّ للّه ِ عُقوباتٍ فی القُلوبِ والأبدانِ : خداوند متعال گاهی بندگانش را در دنیا به شکلهایی مختلف عذاب می‌کند.
برخی اوقات به : ضَنْکٌ فی المَعیشَةِ.یعنی بعضی از این عذابها مربوط به زندگی مادّیِ انسان است مثل تنگی معیشت البته همین جا عرض کنم که همیشه سختی معیشت عذاب نیست، گاهی ابتلاء و امتحان الهی است، همچنان که گاهی هم در اثر ناسپاسی‌ها و کردار زشت انسان است.
برخی اوقات به: وَهنٌ فی العِبادَةِ. یعنی بعضی از عذابها مربوط به جنبه‌های روحی است مثل سستی و بی‌حوصلگی در عبادت. یا انسان گاهی رغبتی به دعا ندارد یا در نماز حضور قلب برایش پیدا نمی‌شود یا موفّق به نافله و تهجّد و مناجات با خدا نمی‌گردد.علت این سستی یک جهتش قساوت قلب است. در حالی که اکثر مردم به این نوع عقوبت اصلاً توجّهی ندارند. و حضرت می فرمایند: "وما ضُرِبَ عَبدٌ بِعُقوبَهٍ أعظَمَ مِن قَسوَةِ القَلبِ". به هیچ بنده اى کیفرى بزرگتر از سختدلى چشانده نشده است.
خداوند لطف و محبتش را شامل حال بگرداند و فرج امام زمان را برساند به برکت صلوات
متن اصلی جهت مطالعه بیان کنندگان محترم:
مراتب تسبیب
مرتبۀ ثانیه
صورت اولیٰ
جلسه 51، 1378/12/10
من مواعظ ابی جعفر(علیه‌السلام):
انّ لله عقوبات فی القلوب و الأبدان، ضَنکٌ فی المعیشة و وَهنٌ فی العبادة و ما ضُرِب عبدٌ بعقوبة أعظمَ مِن قسوة القلب.
(تحف العقول، صفحۀ 296)
خداوند متعال گاهی بندگانش را در دنیا عذاب می‌کند. بعضی از این عذابها مربوط به زندگی مادّیِ انسان است مثل تنگی معیشت (البته باید دانست که همیشه هم تنگیِ معیشت عذاب نیست، گاهی ابتلاء و امتحان الهی است، لکن گاهی هم در اثر ناسپاسی‌ها و کردار زشت انسان است)، و بعضی از عذابها مربوط به جنبه‌های روحی است مثل سستی و بی‌حوصلگی در عبادت (که اکثر مردم به این نوع عقوبت اصلاً توجّهی ندارند). گاهی انسان رغبتی در دعا ندارد یا در نماز اقبال و حضور قلب برایش پیدا نمی‌شود، موفّق به نافله و تهجّد و مناجات با خدا نمی‌گردد. همۀ اینها کیفر گناهان آدمی است، چنانچه در دعا وارد شده است: «اللهم اغفر لی الذنوبَ التی تَحبس الدّعاء».
یک احتمال در معنای حبس دعا این است که انسان در اثر قساوت قلب، میل به دعا پیدا نمی‌کند و این بزرگترین عقوبت الهی است.
گفتار روز
توضیحات
بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن گرامیداشت هفته وحدت
خداوند متعال در قرآن عزیز می فرماید:
واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا. همگی به ریسمان خدا، چنگ زنید، و پراکنده نشوید!
دو نکته کوتاه پیرامون این آیه شریفه اشاره می شود:
1. در این آیه شریفه امت مسلمان را امر به اتحاد می کند.و سلایق مختلف مذاهب اسلامی نباید ما را از نعمت اتحاد محروم کنند و محور اتحاد مشترکات مثل خدای واحد و قرآن و قبله و پیامبر واحد و محبت اهل بیت باشد. بیانات در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی ۱۴۰۲/۰۲/۰۲
2. آنچه وظیفه‌ى مسلمانان است - چه مسلمان شیعه، چه مسلمان سنّى - این است که با تحریک احساسات یکدیگر، به دشمن کمک نکنند؛ شیعه و سنی باید بداند، چنانچه اختلاف و دعوا و ایجاد حساسیت میان شیعه و سنّى تحریک بشود، دشمن مشترک، دشمن اصلى، سود خواهد برد، نباید اجازه داد که دشمن سوء استفاده کند. طرفین علاوه بر اینکه باید باید مراقب باشند، احساسات یکدیگر را تحریک نکنند، به مقدّسات یکدیگر نیز اهانت نکنند. بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به‌مناسبت عید غدیر ۱۳۹۳/۰۷/۲۱
خداوند متعال دلهای مومنین را به همدیگر نزدیک بگرداند به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن گرامیداشت هفته وحدت.خداوند متعال در قرآن عزیز می فرماید: وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا.همگی به ریسمان خدا، چنگ زنید، و پراکنده نشوید!
دو نکته کوتاه پیرامون این آیه شریفه اشاره می شود:
1. در این آیه شریفه امت مسلمان را امر به اتحاد می کند.و سلایق مختلف مذاهب اسلامی نباید ما را از نعمت اتحاد محروم کنند و محور اتحاد مشترکات مثل خدای واحد و قرآن و قبله و پیامبر واحد و محبت اهل بیت باشد. بیانات در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی ۱۴۰۲/۰۲/۰۲
2. آنچه وظیفه‌ى مسلمانان است - چه مسلمان شیعه، چه مسلمان سنّى - این است که با تحریک احساسات یکدیگر، به دشمن کمک نکنند؛ شیعه و سنی باید بداند، چنانچه اختلاف و دعوا و ایجاد حساسیت میان شیعه و سنّى تحریک بشود، دشمن مشترک، دشمن اصلى، سود خواهد برد، نباید اجازه داد که دشمن سوء استفاده کند. طرفین علاوه بر اینکه باید باید مراقب باشند، احساسات یکدیگر را تحریک نکنند، به مقدّسات یکدیگر نیز اهانت نکنند. بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به‌مناسبت عید غدیر ۱۳۹۳/۰۷/۲۱
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی امام خامنه ای حفظه الله صلواتی عنایت بفرمایید
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.خداوند متعال در قرآن عزیز می فرماید میخواهید از بدبخترین و زیانکارترین افراد به شما خبر بدهم؟ قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا .
خداوند متعال در سوره کهف می فرماید: زیانکارین مردم کسانی هستند تمام سرمایه مادی و معنوی خودشان را در مسیر انحراف و نادرست از دست بدهند و از طرفی عبرت نمی گیرند و تصورشان این است که درست عمل کرده اند.( الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا)
بزرگترین خطر این است که انسان مسیر نادرست را برود و اشتباه و زیانش را توجیه کند و خوب بداند.
یک سوال جدی چطور میشه که انسان دچار این حالت روانی می شود:
خداوند در همین آیات سوره کهف قرآن برای این بیماری سه عامل اشاره می کند:
اول:فراموش کردن خدا و توجه نکردن به نشانه های خدای متعال در زندگی.اولئک الذین کفروا بایات ربهم
دوم:فراموش کردن معاد. اگر انسان احساس نکند قدرتی مراقب اعمال اوست و همه را برای یک دادگاه بزرگ حفظ و نگهداری می کند، اعمالش را اصلاح نمی کند.(بلقائه)
سوم: استهزای دستورات و آیات خدا و پیامبر.( وَاتَّخَذُوا آیَاتِی وَرُسُلِی هُزُوًا) بدانیم وتوجه کنیم آنچه باعث سقوط انسان می شود، استهزای دستوارت خداست.حتی عمر سعد لحظه ای که سخن ولیّ خدا سید الشهدا را استهزا کرد (در جواب حضرت که فرمود: امیدوارم از گندم ری نخوری، از روی استهزا گفت : ای حسین (علیه السلام ) اگر گندم نباشد، جو هم می توان خورد)بیچاره عالم گشت.
خداوند بلیات و گرفتاری را از قاطبه امت اسلام برطرف گرداند به برکت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم درباره ازدواج در روایتی می فرمایند: إذا جاءَکُم مَن تَرضَونَ خُلُقَهُ و دِینَهُ فَزَوِّجُوهُ «إلاّ تَفْعَلُوهُ تَکُنْ فِتنَةٌ فی الأَرضِ و فَسادٌ کَبیرٌ»
هرگاه کسى به خواستگاری دختر شما آمد که اخلاق و دینش را مى پسندید، به او همسر بدهید که «اگر چنین نکنید در روى زمین فتنه و فساد بزرگى پدید آید.»
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. آن چیزی که در مورد ازدواج، در درجۀ اوّل اهمیت قرار دارد و باید ملاک باشد و چیزهای دیگر در کنارش اهمیتی کمتر دارند عبارت است از دین و اخلاق و امانتداری. لذا ثروث و موقعیت دنیایی ملاک نیست. چرا که زندگی عموماً با معیار دین واخلاق و امانت، زندگی سالمی خواهد شد. و اگر کسی به ظاهر دیندار است ولی بد اخلاق است معلوم می شود که چنین فردی به حسب معیارهای ظاهری دیندار است اما به حسب معیارهای واقعی دین او سست است.
2. یکی از سفارشات دین فراهم کردن زمینه ازدواج جوانان است و اگر بهانه ازدواج نکردن معیشت است جوانان عزیز و پدر و مادر به وعده الهی در سوره نور آیه 32 اطمینان کنید که با ازدواج وضعیت معیشتی زن و مرد سخت تر نمی شود بلکه خداوند می فرماید اگر فقیر هستند از فضل خودش بی نیاز می کند یعنی ازدواج ممکن است گشایش هم ایجاد کند.
3. زن و شوهر، مثل دو همسنگر و مثل دو شریکند. اینگونه نباشد که مثل بعضی از محیطهای جاهلی و بدور از معارف اسلام، مرد به زن زور بگوید و او را به کلی از حوزه‌ی زندگی و تصمیم‌گیری خارج بداند؛ همچنین اینگونه نیز مانند برخی از محطیهای جاهلی دیگر نباشد که از اروپا یاد گرفته‌اند، زنها مرد را تحقیر و ذلیل کنند بلکه باید، مثل دو رفیق، دو همسنگر، دو شریک و دو همکار باشند. منتها، هرکدام - همانطور که خدای متعال قرار داده - برای یک کار مناسبند. هر کدام مخصوص یک کار هستند. نه کار این از عهده‌ی او برمی‌آید، نه کار او از عهده‌ی این برمی‌آید.
جهت فراهم شدن زمینه ازدواج آسان و برطرف شدن مشکلات صلواتی رو عنایت بفرمایید
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تبریک ایام آغاز امامت امام زمان عج. امام صادق در یک روایت نوارنی می فرمایند: مَن ماتَ مُنتظِرا لهذا الأمرِ کانَ کَمَنْ کانَ مَع القائمِ فی فُسْطاطِهِ. [ بحار الأنوار : 52/146/69. ]
هر که در حال انتظار ظهور حضرت مهدی از دنیا برود همچون کسى است که با حضرتش در خیمه و معیت او باشد.
چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
انتظار فرج یعنی همه‌ی سختی‌ها قابل برداشته شدن و برطرف شدن است. نه اینکه بنشینید انتظار بکشید بلکه دل شما گوش به زنگ باشد. همانند قضیه موسی که به مادرش گفته شد: اِنّا رادُّوهُ اِلَیکِ وَ جاعِلوهُ مِنَ المُرسَلین. این بچّه را به تو برمیگردانیم و او را هم از مرسلین قرار میدهیم و نجاتتان خواهد داد.که همین وعده انتظار برگرداندن موسی به مادرش توسط حق تعالی سبب مقاومت بنی اسرائیل و پیروزی آنها بر فرعون شد.
انتظار فرج افضل اعمال معرفی شده است. به اشتباه تصور نشود که انتظار یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و منتظر بمانیم تا یک کاری بشود. بلکه انتظار یک عمل است و آماده سازی و تقویت انگیزه از دل و درون است و نشاط و تحرک و پویایی در همه زمینه ها است.
این در واقع تفسیر این آیه کریمه است «ان الارض للَّه یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین».(۴) یعنی هیچ‌وقت ملت‌ها و امت‌ها نباید از گشایش در امور مأیوس شوند.
بزرگترین وظیفه‌ی منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوی و اخلاقی و عملی و پیوندهای دینی و اعتقادی و عاطفی با مؤمنین را تقویت کند و همچنین برای پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند. کسانی که در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدس شرکت میکردند، منتظران حقیقی بودند.
.
تعجیل فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصات امام خامنه ای حفظه الله صلوات
متن اصلی جهت مطالعه بیان کنندگان محترم:
انتظار فرج یعنی همه‌ی سختی‌ها قابل برداشته شدن و برطرف شدن است. نه اینکه بنشینید انتظار بکشید؛ [بلکه] دل شما گوش‌به‌زنگ باشد. همینطور که در قضیّه‌ی حضرت موسیٰ به مادرش گفته شد: اِنّا رادُّوهُ اِلَیکِ وَ جاعِلوهُ مِنَ المُرسَلین؛(۱) این بچّه را به تو برمیگردانیم و او را هم از مرسلین قرار میدهیم و نجاتتان خواهد داد؛ این، بنی‌اسرائیل را مستحکم کرد. بنی‌اسرائیل در مصرِ فرعونی، سالهای متمادی، مقاومت کردند؛ البتّه بعد خراب شدند، امّا سالها مقاومت کردند. همین مقاومت بود که موسیٰ را آورد و حرکتش را آغاز کرد و دنبال او راه افتادند و به نابودی فرعون و فرعونیان منتهی شد؛ این، انتظارِ فرج است.۱۴۰۲/۰۱/۲۹
معلوم می‌شود انتظار، یک عمل است، بی‌عملی نیست. نباید اشتباه کرد، خیال کرد که انتظار یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و منتظر بمانیم تا یک کاری بشود. انتظار یک عمل است، یک آماده‌سازی است، یک تقویت انگیزه در دل و درون است، یک نشاط و تحرک و پویایی است در همه‌ی زمینه‌ها. این، در واقع تفسیر این آیات کریمه‌ی قرآنی است که: «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین» (۳) یا «ان الارض للَّه یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین».(۴) یعنی هیچ‌وقت ملت‌ها و امت‌ها نباید از گشایش مأیوس شوند.۱۳۸۴/۶/۲۹
گفتار روز
توضیحات
بسم‌الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت. امام حسن عسکری علیه‌السلام در حدیثی نورانی می‌فرمایند: «اَلْغَضَبُ مِفتاحُ کُلِّ شَرّ»؛ خشم، کلید هر بدی و زشتی است. (تحف‌العقول، ص ۴۸۸)
چند نکته کوتاه درباره‌ی این حدیث شریف:
۱. یکی از حالت‌هایی که در روایات به‌شدت نکوهش شده و به‌نوعی نشانه‌ای از نادانی و رفتارهای ناپسند دوران جاهلیت شمرده شده، حالت خشم و غضب است. بسیاری از جرائم، جنایت‌ها و اختلافات خانوادگی از همین خشم‌های مهارنشده ناشی می‌شود. البته باید توجه داشت که خشم در برابر دشمنان خدا، خشم شایسته‌ای است.
۲. برای مهار خشم راهکارهایی بیان شده که می‌توان آنها را برای مدیریت این حالت به کار بست:
الف) دوری از موقعیت‌های خشم‌آفرین: زمانی که طرف مقابل - مانند همسر یا دوست - خسته یا بی‌حوصله است، زمان مناسبی برای انتقاد نیست. در چنین لحظاتی، همانطور که در روایات توصیه شده، بهتر است سکوت کنیم و به گفت‌وگو نپردازیم. یا اگر شخص مقابل آغاز به صحبت کرد، از واکنش نشان دادن بپرهیزیم.
ب) ترک موقعیت: چنانچه حس کردید شرایط برای عصبانیت در حال شکل‌گیری است، از آن مکان فاصله بگیرید. حتی رفتنِ کوتاه‌مدت و قدم زدن در فضایی آرام و تنفس عمیق، می‌تواند کمک‌کننده باشد. اگر امکان ترک محیط نبود، می‌توان به توصیه‌های بعدی عمل کرد.
توجه به این نکته ضروری است که درمان ریشه‌ای خشم، نیازمند اصلاح زمینه‌های روحی و اخلاقی آن است؛ چرا که عصبانیت ریشه در ویژگی‌های درونی ما دارد. برای مثال، خودبرتربینی، زورگویی یا کوچک شمردن دیگران، از دلایل مهم بروز خشم هستند. (برگرفته از شرح چهل حدیث امام خمینی، ص ۱۴۱ و ۱۴۲)
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و پیروزی کامل جبهه مقاومت صلوات
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: لا تَکُن بَطِرا فِی الغِنى ، و لا جَزِعا فِی الفَقرِ. در غنی و ثروت سرمست مشو و در تهیدستى بیتابى مکن.
غنا و فقر دو پدیده واتفاق در زندگی انسان هست که برای هر فردی در دوران عمر رخ می دهد که ممکن است با اختیار فرد باشد یا بدون اختیارش باشد.
خود فقر و غنا بد نیستند چرا که گاهی اوقات غنا و ثروت وسیله نجات و سعادت انسان می شود لذا در روایات آمده: نِعمَ العَونُ عَلى تَقوَى اللّه ِ الغِنى؛توانگرى ، یاورى نیکو براى تقواست. از طرفی نیز فقر و نداری گاهی موجب سعادت و جلب رحمت الهی می شود.
آنچه غنا و فقر را ناپسند و مذموم می کند، این است که انسان در هنگام غنا و ثروت به طغیان و سرکشی و غرور بیفتد و یا در هنگام فقر به جزع و اضطراب و بی قراری دچار شود.
متن اصلی جهت مطالعه بیان کنندگان:
مرتبۀ ثالثه
صورت ثانیه
جلسه 64، 1379/2/25
من وصیة ابی عبدالله(علیه‌السلام) لابن جندب: و لاتکن بطراً فی الغنی و لاجزعاً فی الفقر.
(تحف العقول، صفحۀ304)
فقر و غنی، دو پدیده و دو عارضه در زندگی انسان هستند که برای هر کس در دوران عمر پیش می‌آید که ممکن است با اختیار شخص باشد و یا بدون اختیار او.
و این دو پدیده فی حدّ نفسه قبح و بدی ندارند؛ غنی گاهی وسیلۀ نجات و سعادت انسان می‌شود و لذا در روایات وارد شده: نعم العون الغنی علی التقی. و فقر نیز گاهی موجب خوشبختی انسان است؛ چون نداشتن پول و قدرت در بعضی موارد درِ خیرات را به روی انسان می‌گشاید. پس این دو پدیده وسیلۀ آزمایش الهی می‌باشند که برای افراد مقدّر شده و به خودیِ خود قبحی ندارند، لکن آنچه که این دو عارضه را به مرز صفت مذموم می‌رساند آن است که انسان هنگام غنی و ثروت به طغیان و سرکشی و غرور بیفتد و یا در هنگام فقر به جزع و اضطراب و بی‌قراری دچار شود
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام باقر علیه السلام در روایتی نورانی می فرمایند:
إنَّ للّه ِ عُقوباتٍ فی القُلوبِ والأبدانِ : خداوند متعال گاهی بندگانش را در دنیا به شکلهایی مختلف عذاب می‌کند.
برخی اوقات به : ضَنْکٌ فی المَعیشَةِ.یعنی بعضی از این عذابها مربوط به زندگی مادّیِ انسان است مثل تنگی معیشت البته همین جا عرض کنم که همیشه سختی معیشت عذاب نیست، گاهی ابتلاء و امتحان الهی است، همچنان که گاهی هم در اثر ناسپاسی‌ها و کردار زشت انسان است.
برخی اوقات به: وَهنٌ فی العِبادَةِ. یعنی بعضی از عذابها مربوط به جنبه‌های روحی است مثل سستی و بی‌حوصلگی در عبادت. یا انسان گاهی رغبتی به دعا ندارد یا در نماز حضور قلب برایش پیدا نمی‌شود یا موفّق به نافله و تهجّد و مناجات با خدا نمی‌گردد.علت این سستی یک جهتش قساوت قلب است. در حالی که اکثر مردم به این نوع عقوبت اصلاً توجّهی ندارند. و حضرت می فرمایند: "وما ضُرِبَ عَبدٌ بِعُقوبَهٍ أعظَمَ مِن قَسوَةِ القَلبِ". به هیچ بنده اى کیفرى بزرگتر از سختدلى چشانده نشده است.
خداوند لطف و محبتش را شامل حال بگرداند و فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را برساند به برکت صلوات
متن اصلی جهت مطالعه بیان کنندگان محترم:
مراتب تسبیب
مرتبۀ ثانیه
صورت اولیٰ
جلسه 51، 1378/12/10
من مواعظ ابی جعفر(علیه‌السلام):
انّ لله عقوبات فی القلوب و الأبدان، ضَنکٌ فی المعیشة و وَهنٌ فی العبادة و ما ضُرِب عبدٌ بعقوبة أعظمَ مِن قسوة القلب.
(تحف العقول، صفحۀ 296)
خداوند متعال گاهی بندگانش را در دنیا عذاب می‌کند. بعضی از این عذابها مربوط به زندگی مادّیِ انسان است مثل تنگی معیشت (البته باید دانست که همیشه هم تنگیِ معیشت عذاب نیست، گاهی ابتلاء و امتحان الهی است، لکن گاهی هم در اثر ناسپاسی‌ها و کردار زشت انسان است)، و بعضی از عذابها مربوط به جنبه‌های روحی است مثل سستی و بی‌حوصلگی در عبادت (که اکثر مردم به این نوع عقوبت اصلاً توجّهی ندارند). گاهی انسان رغبتی در دعا ندارد یا در نماز اقبال و حضور قلب برایش پیدا نمی‌شود، موفّق به نافله و تهجّد و مناجات با خدا نمی‌گردد. همۀ اینها کیفر گناهان آدمی است، چنانچه در دعا وارد شده است: «اللهم اغفر لی الذنوبَ التی تَحبس الدّعاء».
یک احتمال در معنای حبس دعا این است که انسان در اثر قساوت قلب، میل به دعا پیدا نمی‌کند و این بزرگترین عقوبت الهی است
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: ما ضَعُفَ بَدَنٌ عمّا قَوِیَت علَیهِ النِّیَّةُ. هیچ بدنى در انجام آنچه نیّتِ بر آن قوى باشد، ناتوان نیست.
چند نکته کوتاه در توضیح حدیث شریف:
1. امام صادق علیه السلام در این حدیث شریف به یک نکته روانشناسی اشاره می کنند و آن هم این است که اگر انسان بر یک هدف ممکنی تصمیم راسخ و قوی و استوار بگیرد، بدن و جسم او نسبت به آن توانمند می شود و طاقت می آورد. مثلا در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است.
2. در موارد فراوانی که جسم ما توانایی و کارایی لازم را ندارد باید علتش را در نیت و اراده و تصمیم خودمان جستجو کنیم و طبیعتا برای رسیدن هدف باید تصمیم و اراده قوی داشته باشیم.مثلا اگر کسی نسبت به نماز یا هر کار خیر دیگری سستی و تنبلی را در خودش مشاهده می کند نتیجه نداشتن یک تصمیم قوی و اراده قوی هست.
خداوند توفیق اراده قوی و تصمیم راسخ را در کارها به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 109
جلسه 109، یک شنبه 1394/10/13
حدیث:
عن فضیل بن یسار قال: قال الصادقُ جعفر بن محمد«علیهماالسلام»: ما ضَعُفَ بدنٌ عَمّا قَوِیَت علیه النِیَّة. می‌فرماید: هر آن هدفی و هر آن کاری که نیّت شما، عزم شما بر آن، راسخ و قوی باشد، بدن شما نسبت به آن ضعیف نخواهد بود. انسان نسبت به بعضی از امور، عزم راسخ پیدا نمی‌کند. مثلاً انسانِ عاقل تصمیم بر پرواز نمی‌گیرد؛ چون امرِ محالی است. لکن نسبت به امور ممکنۀ عالم اگرچه دشوار است، نیّتِ شما متمرکز می‌شود. می‌فرماید: در این موارد، اگر نیّتِ شما قوی بود یعنی عزمِ راسخ داشتید، بدن شما در راه نخواهد ماند، طاقت خواهد آورد. فرض کنید در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد. تأثیر نیّت، تأثیر عزم در جوارح و اعضای انسان، این را شاید روانشناس‌ها و کسانی که در مسائل مربوط به روان و اعصاب انسان کار می‌کنند، امروز شاید تصدیق کنند، شاید با مقدمات علمی این را ثابت کنند. عزم راسخ انسان، بدن را به کار می‌گیرد، نیروهای خفتۀ در بدن را بیدار می‌کند، به او نیرو می‌بخشد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است. این، درس است. در موارد فراوانی که ما می‌بینیم نمی‌توانیم، جسمِ ما کارائیِ لازم را ندارد، بگردیم منشأش را در نیت خودمان، در عزم خودمان پیدا کنیم، عزم و اراده‌مان را قوی کنیم. امالی، صفحۀ 408
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم
پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در روایتی می فرمایند: یَدُ اللّه ِ تعالى فَوقَ رُؤوسِ المُکَفَّرِینَ تُرَفرِفُ بالرَّحمَةِ.
رحمت خدای تبارک و تعالی بر سر هر کسی که کار نیک او مورد ناسپاسی دیگران قرار می گیرد، گسترده است.
دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:
1. برخی از افراد در جامعه یا فامیل یا در خانواده کار خیری و نیکی انجام می دهند اما متاسفانه مورد ناسپاسی دیگران قرار می گیرد، ممکن است از انجام کار خیر مایوس شود ولی این حدیث شریف نقطه امیدی را بیان می کند و آن اینکه کسی که خدمتش مورد ناسپاسی و کفران واقع شده، بداند که این ناسپاسی دیگران موجب جلب رحمت خداست و ترازوی خدای متعال دقیق است لذا کسی که در این دنیا سختی یا غمی را برای خدا تحمل کند اجری در مقابلش هست و خدا کم نمی گذارد.
2. در میان افراد متاسفانه افرادی هستند که دوست دارند بر کار نکرده یا بر حسن نداشته خود، پاداش و ستایش دریافت کنند، خداوند متعال در قرآن عزیز می فرماید خیال نکنند که این افراد از عذاب الهی دور هستند بلکه عذابی دردناکی در انتظارشان هست.( یُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا بِمَا لَمْ یَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ)
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین و علمای اسلام مخصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلواتی را عنایت بفرمایید
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: لا تَغتَبْ فتُغتَبُ ، و لا تَحفِرْ لِأخِیکَ حُفرَةً فَتَقَعَ فیها ؛ فإنَّکَ کما تَدینُ تُدانُ.
غیبت نکن، که اگر غیبت کردی از تو غیبت مى شود. و براى برادرت چاه مکن که خود در آن مى افتى؛ زیرا به هر دست بدهى، با همان دست پس مى گیرى.
چند کوتاه درباره حدیث شریف:
1. یکی از مسائل مهم و اساسی این است که باید بدانیم که آنچه ما در دنیا انجام می دهیم علاوه بر آثار اخروی و معنوی، عکس العملهایی در همین دنیا دارد و در زندگی روز مره ما تاثیر گذار است. این جهان کوه است و فعل ما ندا.مثلا اگر اهل بدگویی از دیگران شدید، مطمئنا شما هم مورد بدگویی واقع می شوید. اگر زمینه آبرو ریزی دیگران را فراهم کنید، زمینه آبرو ریزی شما هم پیش می آید.خلاصه اینکه همانطور که با دیگران رفتار می‌کنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد.
2. علت این عکس العمل اعمال چیه؟ واضح است من و شما جزو اجزاء یک مجموعه به نام جامعه هستیم، اجزاء این جامعه روی هم اثر می‌گذارد، یک گناه وقتی از فردی از جامعه سربزند، آن بخشی از جامعه که از گناه اطلاع پیدا می کنند سبب می شود گناه در چشم آنها کوچک شمرده شود و دیگران هم به این گناه تشویق می شوند و گناه هنگامی که عادی شد بلایش همه را دامن گیر می شود. و اگر بخواهیم در جامعه امنیت اخلاقی باشد،همین حلال ها و حرام ها تعیین کننده مرز امنیت اخلاقی است که اگر رعایت نشود، ناامنی اخلاقی رخ می دهد.
جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید.
متن اصلی:
الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 144
درس 144، سه شنبه 1395/1/31
حدیث :
4. عن الصادق جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» قال: لاتَغتَب فَتُغتَب! غیبت نکن که اگر غیبت کردی، تو هم غیبت می‌شوی. این، مسألۀ مهم و اساسی است. این جهان کوه است و فعل ما ندا؛ وقتی در مقابل کوه فریادی می‌زنید، فریاد شما برمی‌گردد. آنچه ما انجام میدهیم، عکس العملهایی در دوران حیات دارد، غیر از آثار اخروی و معنوی، در زندگی روزمرّۀ ما تأثیرات دارد. می‌فرماید: اگر زبان به غیبت باز کردید، اهل غیبت کردن شدید، خودِ شما هم غیبت خواهید شد، غیبت‌تان می‌کنند! این، ساز و کارش چیست؟ اگر یک کار خلافی انجام دادید، آن عمل خلاف نسبت به خود شما هم انجام خواهد شد؟ به نظر می‌رسد یک ساز و کار واضحی است. من و شما جزو اجزاء این مجموعه‌ای هستیم که اسمِ آن جامعه است. اجزاء روی هم اثر می‌گذارد، از یکدیگر فرا می‌گیرند، کارهای یکدیگر را تکرار می‌کنند. یک گناه وقتی از من یا شما سربزند، در آن دائره‌ای که اطلاع از آن پیدا می‌کنند، اهمیت این گناه فروکاسته می‌شود، کم می‌شود. دیگری هم به این گناه تشویق می‌شود! نه اینکه اگر شما یکبار غیبت کردید، بلافاصله تأثیر می‌کند. غیبت کردنِ من و شما، غیبت کردن را در جامعه رائج می‌کند، عادی می‌کند، امرِ متعارفی می‌کند. در فضای مجازی، این تلفنهای همراه را دستشان می‌گیرند و تماس برقرار می‌کنند با یکدیگر به راحتی و آسانی، هر چه دلشان می‌خواهد می‌نویسند! شما که نوشتی، طرف مقابل هم می‌نویسد. یکی علیه شما می‌نویسد، یکی علیه دیگری می‌نویسد، می‌شود رائج! وقتی رائج شد، شما هم جزو کسانی قرار خواهید گرفت که مشمول این بلا خواهید شد. اینطور نیست که مردم به همدیگر فحش بدهند، بد بگویند، غیبت کنند، اهانت کنند اما در بین همۀ این مردم، بنده و جنابعالی مستثنا باقی بمانیم. معلوم است چنین چیزی نمی‌شود. اگر شما به رواج این عادت بد، این حرکت بد. کمک کردید، به قدرِ خودت کمک کردی، یک چند میلیونی‌ام. دیگری هم همین کار را بکند. از این چهل میلیون، پنجاه میلیون آدمی که این ابزار را در اختیار دارند، ده میلیونشان فرض بفرمایید این کار را انجام می‌دهند، رائج می‌شود، گناه اینطوری رواج پیدا می‌کند. این امنیتِ اخلاقی که ما بارها ذکر کردیم، گفتیم در جامعه امنیتِ جانی فقط معیارِ امنیت نیست که بگوییم جامعۀ ما امن است چون مردم درِ دکّان یا مدرسه یا در مسیر رفت و آمد و در خیابان، کسی به آنها تعرّض نمی‌کند. امنیت فقط این نیست، امنیتِ اخلاقی لازم است، امنیت اعتقادی لازم است. امنیت اخلاقی یعنی اینکه ما آنچه شارع مقدس مرز قرار داده است، حرام قرار داده است، آنرا انجام ندهیم. مرزش مرزِ شارع است. یک جا ممکن است گفتنِ یک چیزی لازم باشد، شرع باید بگوید، معیارِ شرعی باید مشخص بکنند که کجا لازم است، کجا حرام است. اینهایی که معیارهای شرعی را قبول ندارند، اینجا گیر می‌کنند، بَلبَشو بوجود می‌آید. معیار شرعی، خط را مشخص می‌کند. بنابراین، لاتَغتَب فتُغتَب و لاتَحفِر، حَفر کردن، و لاتَحفِر لأخیکَ حُفرةً فَتَقَع فیها؛ چاهی برای دیگری، حفره‌ای برای دیگری حفر نکن! که اگر کردی، خودت هم در آن می‌افتی. اینها همه‌اش کلمات استعاری است، کلماتِ فصاحت‌آمیزِ اُمَراءُ الکلام است، ائمه«علیهم‌السلام» اُمراء الکلام بودند. خیال نکن که اگر این راه، سنگلاخ بود، فقط دیگران از این سنگلاخ زحمت می‌بینند. نه، خودِ شما هم زحمت می‌بینی. بعد فرمود: فإنَّک کما تَدین تُدان، همانطور که با دیگران رفتار می‌کنی، همانطور با تو رفتار خواهد شد. این، یک قاعدۀ کلّی است. البته در موارد دیگر هم شبیهِ این در روایاتِ دیگر نسبت به گناهان و تخلفات دیگر، مطالبی ذکر شده. این روایت دربارۀ غیبت بود و بعد هم حفره، یعنی هر توطئه‌ای برای دیگری بچینی. اگر شما باب توطئه‌چیدن و دسیسه‌چینی و زمینه خراب کردن و آبروریزی را باز کردید، یا از آن بابی که دیگری باز کرده، شما هم وارد شدید؛ طبعاً به توسعۀ این عمل، این تخلف، این گناه کمک کردید! وقتی کمک کردید، عمومی شد، خودِ شما هم مشمول آن خواهید شد. این، یک قاعدۀ کلّی است، اینها حکمت است، چیزهایی است که به نظر انسان ممکن است واضح بیاید، اما وقتی دقت می‌کند می‌بیند دریایی از معرفت و حقیقت در این خفته است.[1] امالی، صفحۀ 505
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در یک روایتی معروف، گذران روزهای افراد را به سه قسم تقسیم می کنند که در این فرصت به دو قسم آن اشاره می شود:
قسم اول: مَنِ استَوى یَوماهُ فهُو مَغبونٌ . هر که دو روزش برابر باشد ، مغبون و متضرر است.
• این روایت معروفی است اما باید بدرستی در این روایت تامل کرد یعنی انسان باید از لحاظ فردی و معنوی و روحی و علمی و اجتماعی پیش برود.
• اگر به هر جهتی آن حالِ معنوی شما، امروز و دیروز یکسان باشد، شما مغبونید! چرا که هدف از ورود من و شما در این عالم، برای پیشرفت و تکامل و رسیدن به مقام تقرب الی الله هست. اگر وسطِ راه ما در یک حال ماندیم، نمی رسیم. و این غبن و ضرر است.
• برای اینکه امروزمان از دیروزمان بهتر باشد می توانیم با ارتقا بخشیدن بخشیدن به اعمال و رفتارِ نیک، کم کردن از گناهان، یا با ایجاد صفای بیشتر نفس بواسطه تفکر و تأمل؛ روز به روز بهتر بشویم.
قسم دوم: مَن کانَ آخِرُ یَومَیهِ شَرَّهُما فهُو مَلعونٌ. هر که امروزش بدتر از دیروزش باشد ملعون (از رحمت حق به دور) است.
• لعنت یعنی: دور شدن از رحمت الهی
• اگر انسانی بجای اینکه به سمت مقصد حرکت کند اما پس رفت داشته باشد طبیعتا از آن هدفی که خدا ما را به این کاروانسرا و اردوگاه آورده، دور شده ایم
خدا بهترین را برای همه دوستداران اهل بیت علیهم السلام خصوصا شما زائرین امام رضا علیه السلام رقم بزند به برکت صلوات
متن اصلی:
الشرط الثامن: الوصول الی حدّ الترخص
جلسه 211، 1395/12/15
حدیث:
عن المفضّل بن عمر قال: قال الصادقُ«علیه السلام»: مَنِ استَوَی یوماه فهو مغبون. این، روایتِ معروفی است، لکن ما در آن، درست تأمّل نمی کنیم! اگر در مضمون این روایت به چشمِ اعتبار نگاه کنیم، خیلی باید پیش برویم؛ هم از لحاظ فردی، از لحاظ معنوی و روحی و علمی؛ و هم از لحاظ اجتماعی، جامعه بایستی با این نگاه پیش برود. می فرماید: هر کس دو روزِ او یکسان باشد، مغبون است. یعنی اگر امروز هم مثل دیروز همان عبادات را، همان روش را، همان کارهای خیر را که دیروز انجام دادید، انجام می دهید و معنویتِ شما نسبت به روز قبل پیشرفتی نکرده باشد، شما مغبونید. البته اگر امروز مثل دیروز، شما کارِ خیر انجام بدهید یعنی کارِ خیری را که دیروز انجام دادید، امروز هم همان را انجام بدهید، خودِ این موجب علوّ درجه و موجب پیشرفت است، این، «فاستَقِم کما اُمِرت» است. اگر به هر جهتی آن حالِ معنوی شما، امروز و دیروز یکسان باشد، شما مغبونید! برای خاطر اینکه انسان برای این وارد این عالمِ طبیعت شده است، که پیش برود، اعتلاء و تکامل پیدا کند، به مقام قرب برسد. اگر وسطِ راه ما در یک حال ماندیم، نمی رسیم. این، شد غَبن. لذا باید سعی کنیم امروزمان را از دیروز بهتر کنیم. بهتر کردن، یا با ارتقاء بخشیدن به اعمال و رفتارِ نیک، کم کردن از گناهان، یا با ایجاد صفای بیشتر نفس با تفکر، با تأمل؛ می توانیم روز به روز بهتر بشویم.
وَ مَن کان آخِرُ یَومَیهِ شَرَّهما، اما اگر روز دوّم بدتر از اوّلی است یعنی دیروز توسلی، نورانیتی در ما بود، امروز آن نورانیت در ما نیست! اگر این باشد، فهو ملعون، این، لعن شده است. لعنت یعنی: ابتعاد از رحمت الهی. اگر امروز از دیروز وضعمان بدتر باشد، پس ما به جای اینکه به سمت مقصد حرکت بکنیم، عقب عقب آمدیم از مقصد دور شدیم! یعنی از آن هدفی که برای آن خدای متعال ما را به این عالم، به این کاروانسرا، به این اردوگاه آورده است، از آن هدف دورشدیم.
و مَن لم یَعرفِ الزیادةَ فی نفسه کان الی النُقصان أقرَب، اگر کسی در خود یک افزایش معنوی مشاهده نکند، در واقع دارد نقص پیدا می کند. یک جا ایستادن برای کسی که باید جلو برود، نقص است، عقب رفتن است. کاروانی دارد با سرعت حرکت می کند، پیش می روند به سمت مقصدشان، من در این کاروان اگر یک لحظه بایستم، عقب می مانم. این، نقص است. نمی شود گفت من که عقب نرفتم، من ایستادم. بله، ایستادی، اما این ایستادن، در واقع، عقب رفتن است؛ چون پا به پای کاروان پیش نرفتیم، به سمت آن هدف حرکت نکردیم! بعد فرمود: وَ من کان الی النقصان اقرب فالموتُ خیرٌ له من الحیاة، آن کسی که جلو نمی رود و عقب می رود، کمال پیدا نمی کند، نقص پیدا می کند، اگر این حالتِ نقص استمرار پیدا کند، مرگ برایش بهتر از زنده ماندن است چون اگر زنده بماند و همینطور عقب برود، وقتی از این دنیا خارج می شود، دچار نقصِ بیشتری است. هر چه با نقصِ کمتری از این دنیا بیرون برویم، به نفع ماست، باید با اخلاصی که در خودمان بوجود می آوریم، نیّت خوب و کار خوبی که انجام می دهیم، تصمیمی که می گیریم، توسلی که به خدای متعال پیدا می کنیم، بالاخره به وسیلۀ یک وسیله ای سعی کنیم خودمان را یک قدمی جلو ببریم. اگر این جلورفتنها وجود نداشته باشد، سلامتِ دین که در دعا از خدا می خواهیم: «اللهم اَخرِجنی من الدنیا سالماً»، حاصل نمی شود! برای اینکه انسان با سلامت از دنیا خارج بشود، باید روز به روز تکامل پیدا کند. [1
گفتار روز
توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام
یکی از خصوصیاتی که در تعالیم دینی مذمت شده است مال دوستی است که بدترین نوع آن این است که انسان نسبت به مال حریص باشد به حدی که انفاقات واجبش را نسبت به اموالش انجام ندهد پیامبر خدا می فرمایند فرد حریص در معرض سه آسیب بزرگ است:
اول: امَرَهُم بِالکِذْبِ فَکَذَبُوا. حرص به مال گاهی اوقات سبب می شود که فرد دروغ بگوید و به جهت حرص به مال باکی از دروغ گفتن نیز ندارد و دروغ می گوید تا به گمان خودش به مال بیشتری برسد و از آن طرف فضای زندگی خود و جامعۀ خود را با خلاف حقیقت، آلوده نموده و صدق و صفا را از بین می برد.
دوم: امَرَهُم بالظُّلمِ فظَلَمُوا. حرص به مال گاهی اوقات موجب می‌شود که ظلم و تجاوز به حقوق دیگران کند و آنرا انجام می دهد و آرامش افراد و جامعه را سلب می کند.یعنی برای رسیدن به مال حاضر است برای دشمن بشریت جاسوسی و ظلم کند.
سوم: أمَرَهُم بالقَطِیعَةِ فَقَطَعُوا. حرص به مال گاهی اوقات موجب می‌شود که مبتلا به قطع چیزی شود که خدا اجازه قطع آنرا نداده است. مثل قطع ارتباط با ارحام و خویشان یا قطع ارتباط باخدا و ائمۀ و صلحاء.
راهکار درمان حرص: با تقویت ایمان و قناعت و انفاق به دیگران و دوری از مقایسه خود با دیگران می توان حرص را از خود دور کرد.
تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مقام معظم رهبری حفظه الله صلواتی عنایت بفرمایید.
جهت مطالعه متن اصلی:
الفصل الرابع:
«فی کیفیة استیفاء القصاص»
جلسه 286، 1382/10/21
عن النبیّ(صلی‌الله‌علیه‌وآله) قال:
« عَنِ اَلنَّبِیِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَالَ: إِیَّاکُمْ وَ اَلشُّحَّ فَإِنَّمَا هَلَکَ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ بِالشُّحِّ أَمَرَهُمْ بِالْکَذِبِ فَکَذَبُوا وَ أَمَرَهُمْ بِالظُّلْمِ فَظَلَمُوا وَ أَمَرَهُمْ بِالْقَطِیعَةِ فَقَطَعُوا».
(خصال شیخ صدوق، باب الثلاثة، حدیث234)
شحّ به معنای حرص به مال همراه با بخل است. شحیح کسی است که با حرص و ولع به جمع‌آوری مال پرداخته و به دیگران انفاق نمی‌کند که این نوع، بدترین نوع مال‌دوستی است.
پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: از شحّ بپرهیزید، همانا امتهای پیش از شما به خاطر این صفت هلاک شدند؛ چون حرص به مال گاهی موجب می‌شد که آنان دروغ گفته و فضای زندگی خود و جامعۀ خود را با خلاف حقیقت، آلوده نموده و صدق و صفا را از بین ببرند و گاهی موجب می‌شد که ظلم و تعدّی کنند. و گاهی هم موجب می‌شد که مبتلا به قطیعه شوند، قطیعه غالباً به معنای قطع رحم استعمال می‌شود لکن ظاهراً در اینجا به معنای اعمّ از آن یعنی قطع آنچه باید مراعات آن را نمود، می‌باشد مثل قطع ارتباط باخدا و ائمۀ خیر و صلحاء «یقطعون ما أمر الله به أن یوصل».
