ظلم به کسی که پشتیبانی ندارد

توضیحات

سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . ضمن تسلیت ایام .    امام حسین علیه السلام در وصیتی به فرزندشان می فرمایند: یا بُنَىَّ اِیّاکَ وَظُلْمَ مَنْ لایَجِدُ عَلَیْکَ ناصِراً اِلاَّ اللّه َ. فرزندم! بپرهـیز از سـتم بر کسى که غیر از خدا یاورى در مقابل تو ندارد. [بحارالانوار، ج 75، ص 308 ـ اعیان الشیعة، ج 1، ص 620.]

چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف:

1.    ظلم کردن در همه موارد حرام و  بازتاب دارد و دامن گیر ظالم می شود اما  ظلم کردن به کسی که هیچ پشتیبان و یاوری جز خدا ندارد بیشتر باید پرهیز کرد، چرا که عقوبت چنین ظلمی سریعتر دامنگیر می شود. افراد از ظلم به شخصی که یاور و پشتیبان دارد می‌ترسند امّا کسی که ناصر و کمکی ندارد، متاسفانه افراد پست از ظلم به او هراسی ندارند.  اما خداوند ظلم به افرادی که یاوری ندارند، عقوبت ظالم را سریعتر قرار داده است.

2.    ظلم یعنی تعدی و تجاوز به حق یا مال یا آبروی دیگران.ظلم گاهی ظلم مالی است، مثل اینکه مال دیگری را به ناحق تصرف می کند وغصب می کند، گاهی ظلم آبروئی است،مثل اینکه با غیب یا اهانت یا تمسخر آبروی شخصی از بین برود و  گاهی ظلم جانی و بدنی است، مثلا فردی شخصی را به ناحق بزند یا به ناحق به قتل برساند و گاهی ظلم روحی است، مثلا او را اذیت کند و روحاً انسانی را آزرده کند.

3.    اینکه انسان به دیگران ظلم می کند علتهای مختلفی دارد مثل الف) حرص و طمع

ب) جهالت چرا که ظالم از پایان ظلم خود خبر ندارد.

ج) تکبر و خود بزرگ‌بینی

د) حسادت به این معنا که ظالم توان بزرگ‌تر از خود دیدن را ندارد.

ه) ترس از اینکه مبادا مظلوم از او انتقام بگیرد.

و) شهوت و نفس امّاره که اختیار عقل را به دست می‌گیرد.

جهت سلامتی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و علمای اسلام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات


متن اصلی:ثبوت دعوی القتل«الاقرار»جلسه 203، 1381/7/21

رُوی عن أبی جعفر(علیه‌السلام) قال:«لمّا حضرت علی بن الحسین(علیه‌السلام) الوفاة ضمّنی الی صدره، ثمّ قال: یا بُنیّ! اوصیک بما أوصانی به أبی(علیه‌السلام) حین حضرته الوفاة و بما ذکر أن أباه أوصاه به، یا بُنیّ! إیّاک و ظلم مَن لایَجد علیک ناصراً الّا الله ».

(خصال شیخ صدوق، باب الواحد، حدیث 59)


ظلم فی نفسه گناه بزرگی است امّا بالخصوص از ظلم به انسانی که یاوری جز خدا ندارد، تحذیر شده است؛ زیرا انگیزه‌های ظلم در این مورد بیشتر است چون افراد از ظلم به شخصی که یاور و پشتیبان دارد می‌ترسند امّا کسی که ناصر و کمکی ندارد افراد لئیم از ظلم به او هراسی ندارند. به علاوه گرچه ظلم به طور کلّی بازتاب دارد و دامنگیر ظالم می‌شود امّا عقوبت چنین ظلمی سریعتر دامنگیر او می‌گردد. لذا امام باقر(علیه‌السلام) می‌فرمایند: پدرم در هنگام وفات به من فرمود: همان وصیتی را که پدرم هنگام وفات به من نمود، به تو وصیت می‌نمایم که: از ظلم نسبت به شخصی که یاوری به جز خداوند ندارد، برحذر باش!