مامور مرگ انسان

توضیحات

در قرآن، گاهى خداوند کارهایى را به خودش نسبت مى‏دهد و گاهى همان کار را به دیگرى، مثلاً در مورد گرفتنِ جان انسان، یک جا مى‏فرماید: «اللّه یتوفّى الانفس»(سوره زمر، آیه 42.) خدا، جان مردم را مى‏گیرد.
و در جاى دیگر مى‏فرماید: «یتوفّاکم ملک الموت»(سوره سجده، آیه 11.) ملک الموت «عزرائیل»، جان مردم را مى‏گیرد.
و جایى دیگر مى‏فرماید: «تَوفّته رُسُلنا»( سوره انعام، آیه 61.) فرشتگان، جان مردم را مى‏گیرند.
هر سه تعبیر قابل قبول است. چنانکه وقتى شما به یک ساختمان نگاه مى‏کنید، مى‏توانید بگویید:
این ساختمان را مهندس و معمار ساخت، -این ساختمان را بنّا و کارگران ساختند، -این ساختمان را صاحبش ساخت، نسبت ساختن خانه به همه این‏ها درست است.
چنانکه مى‏توان گفت: کلید، در را باز کرد، دستم در را باز کرد، خودم در را باز کردم، زیرا کلید در اختیار دست و دستم در اختیار من است.
در آیات فوق نیز شاید این گونه باشد: فرشتگان جان‏ها را مى‏گیرند و به عزرائیل تحویل مى‏دهند و عزرائیل جان‏ها را به خدا تحویل مى‏دهد.
یا منظور این است که: جان افراد عادى را فرشتگان مى‏گیرند، جان افراد برجسته را عزرائیل مى‏گیرد و جان اولیاى الهى را خداوند مى گیرد.
خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد