توضیحات
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیهالسلام در روایتی میفرمایند: "إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ لَیُهَوَّلُ عَلَیْهِ فِی مَنَامِهِ فَتُغْفَرُ لَهُ ذُنُوبُهُ وَ إِنَّهُ لَیُمْتَهَنُ فِی بَدَنِهِ فَتُغْفَرُ لَهُ ذُنُوبُهُ." یعنی مؤمن خوابهای هولناک میبیند و به سبب آن گناهانش بخشوده میشود و همچنین اگر به بدنش آسیبی برسد، گناهانش آمرزیده میگردد.
دو نکته کوتاه در توضیح این حدیث شریف:
1. در این حدیث شریف به یک موضوع مهم اشاره دارد که ترازوی دنیا و آخرت، عادلانه است. هر مؤمنی که در دنیا با ایمان زندگی کند و سختی بکشد، در آخرت پاداش دریافت میکند. بنابراین اگر مؤمنی در دنیا دچار بیماری یا مشکلات خانوادگی شود، بدون پاداش نخواهد ماند؛ لذا در روایتی آمده است که اگر مؤمن دچار کوچکترین مشکلی مانند لغزش پایش به سنگ شود، خداوند به او پاداش میدهد.اگرچه این مسئله نباید بهانهای برای دیگران باشد که در کمک و حل مشکلات مؤمنین کوتاهی کنند.
2. این حدیث شریف یک نگاه ارزشمند به انسان ارائه میدهد که اگر با این دیدگاه پیش برویم، بسیاری از حسادتها، دعواها و غصهها و خوردن حرام از بین میرود. زیرا اگر خداوند برای فردی فقر را مقدر کرده، فقیر میداند که در آخرت پاداشی و اجری خواهد داشت که مایه حسرت ثروتمند در دنیاست، بنابراین دلیلی برای حسادت به ثروتمندان وجود نخواهد داشت.
خداوند معرفت دینی را به همه ماعنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد
متن اصلی:
الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری- درس 170
جلسه 170، دوشنبه 1395/8/3
حدیث :
عن ابان بن تغلِب قال: - سند این حدیث سند خوبی است- قال ابوعبدالله الصادق جعفرُ بنُ محمدٍ«صلواتاللهعلیهما»: إنّ المؤمن لَیُهَوَّلُ علیه فی منامِه فتُغفَر له ذنوبُه. در این حدیث، دو نمونه ذکر شده است برای بیان یک مطلب مهمی گرچه خود این دو نمونه علی الظاهر حامل مسألۀ مهمی نیست. نمونۀ اوّل این است که: اگر یک بندۀ مؤمنی یک خواب بدی، کابوس ببیند، ناراحت شود، میفرماید: همین خواب بدی که او میبیند، موجب آمرزش گناهان او میشود. خواب بد چه تأثیری در آمرزش گناه دارد؟ اینجا مسأله، مسألۀ خوابِ بد و این حادثۀ خاص نیست، مسأله یک مسألۀ مهمتری است. میخواهند بفرمایند: معادله و ترازوی دنیا و آخرت، یک ترازوی عادلانه است. هر چه اینجا سختی کشیدید، در آنجا پاداش این سختیکشیدن را خواهید دید. اینطور نیست که اگر کسی در این دنیا سختیهایی را تحمل میکند، بدون پاداش باشد؛ بعضی از انسانها غصه و ناراحتیای دارند، بیماریِ سختی دارند، حوادث خانوادگیِ دشواری دارند. و بعضی مراقب مزاج خودشان هستند، سالم زندگی میکنند، غذاهای خوب میخورند، اگر بیمار شوند دوای لازم، طبیب لازم، در وقت خودش در اختیار دارند. آن یکی یا پزشک در اختیار ندارد، یا محل دوردستی است که به بیمارستان جاده ندارد، یا پول بیمارستان و پزشک را ندارد! اینکه بگوییم شانس و اقبالِ این دو چنین است. نخیر، اینطوری نیست. عِلل و عوامل گوناگون طبیعی و اجتماعی در صحّت، یا بیماری، راحتی یا ناراحتی انسان نقش دارند، تأثیر دارند اما علّت را هر چه فرض کنیم، خودِ این حادثۀ تلخ که برای من و شما پیش میآید، در مقابلش نزد خدای متعال یک اجری وجود دارد. اینجا کم آوردید، برایتان مشکل درست شد؛ آنجا به شما پاداش خواهند داد. این، یک قاعدۀ کلّی است