وصیت

توضیحات

اما مساله شرعی
چند نکته کوتاه درباره وصیت:
وصیت کردن در برخی موارد واجب می شود مثل اینکه نشانه های مرگ در انسان ظاهر شود و دیگر فرد توان یا فرصت انجام این واجبات را نداشته باشد مثل اینکه نماز و روزه قضایی دارد یا بدهی یا خمس یا زکات بر عهده دارد .
متاسفانه برخی افراد که وصیت نامه می نویسند به جهت عدم شفافیت و عدم رعایت ضوابط شرعی مشکلاتی را به همراه دارد لذا جهت کمتر شدن مشکلات چند توصیه درباره نگارش وصیت اشاره می شود:
مورد اول : حتما برای نگارش وصیت نامه با افرادی که در این زمینه تخصص و اطلاع دارند مشورت بشود.
مورد دوم: وصیّت کننده برای وصیّتنامه اش «وصیّ» و «ناظر» مشخّص نماید و این موضوع را به اطلاع آنان برساند و تا حدّ امکان، متن کامل وصایا برای آنان خوانده و شرح داده شود تا جای ابهامی بعد از فوت در عمل به وصیّت باقی نماند و اگر تغییری در وصایایش داد، آنان را مطّلع سازد.
مورد سوم : وصیّت کننده تاریخ وصیّت را در وصیّتنامه درج نماید تا در صورت تعدّد وصیّت‌نامهها در طول دوران زندگی و تغایر آنها با هم، وصیّتنامۀ نهایی معلوم باشد. همچنین، وصایای شفاهی خویش را مکتوب نماید تا زمینۀ هر گونه نزاع و اختلاف در عمل به وصیّت بعد از وفات منتفی گردد هرچندکه عمل به وصیت شفاهی نیز لازم است.
مورد چهارم: اگر وصیّت کننده اموالی در اختیار دارد که آنها را در زمان حیات و سلامت خویش وقف نموده یا به شخصی بخشیده و در اختیار وی گذاشته یا به دیگری مصالحه کرده یا به گونۀ دیگری به دیگران تملیک کرده، مناسب است در وصیّت‌نامه در ذیل عنوانی مانند «اقرارات» به آن تصریح نماید.
خداوند مرگ ما را در راه خودش قرار دهد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد.